Nauczyciele prowadzący terapię pedagogiczną w roku szkolnym 2025/2026:

p. Anna Brzóska, p. Izabela Wiącek

Nauczyciele prowadzący terapię ręki w roku szkolnym 2025/2026:

p. Katarzyna Dziura

***

Dyslektyk w domu – porady dla rodziców

1. Zwrócenie uwagi na niepokojące symptomy w wieku wczesnoszkolnym, które mogą świadczyć o ryzyku wystąpienia dysleksji.

2. Kontakt z Poradnią Pedagogiczno–Psychologiczną w celu zdiagnozowania ewentualnej dysleksji rozwojowej.

3. Wczesne podjęcie terapii w poradni służące zniwelowaniu dysfunkcji i braków w procesie przyswajania wiedzy w szkole.

4. Rzetelne, systematyczne, codzienne ćwiczenia wg zaleceń poradni, ponieważ systematyczna praca rodziców z dzieckiem dyslektycznym w domu skutkuje sukcesami dziecka w szkole i jego wyższą samooceną.

5. Prowadzenie zajęć ruchowych na pozór nie mających nic wspólnego z czynnością czytania czy pisania, lecz w istocie bardzo ważnych, gdyż poprawiają koordynację wzrokowo–ruchową i usprawniają połączenia mózgowe, które u dyslektyków pracują inaczej.

6. Umiejętne mobilizowanie dziecka do pracy, rozumienie i docenianie jego wysiłku, pocieszanie i wsparcie w razie niepowodzeń (sukces niejednokrotnie przychodzi po wielu porażkach).

7. Sięgnięcie po odpowiednia literaturę fachową oraz konsultacje z nauczycielem i pedagogiem szkolnym.

8. Sprawdzanie napisanej pracy domowej, ale w żadnym wypadku niewyręczanie dziecka w odrabianiu lekcji.

9. Uświadomienie sobie, że uczeń z dysleksją nie jest dzieckiem chorym umysłowo i nie jest to powód do wstydu, jednakże zaniedbania lub zaniechanie terapii prowadzą do pogłębienia się dysfunkcji dziecka, co skutkuje niepowodzeniami w szkole i w życiu dorosłym.

Dla kogo terapia ręki

Terapia Ręki przeznaczona jest dla przedszkolaków i uczniów, którzy:

– przejawiają problemy w czynnościach samoobsługowych (ubieranie, mycie się, wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików, itp.);

– mają obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe w obrębie kończyn górnych;

– mają problemy z koordynacją obu rąk podczas wykonywania czynności manipulacyjnych;

– niechętnie wycinają, malują, lepią z plasteliny, układają przedmioty;

– unikają dotykania nowych przedmiotów, różnych faktur;

– poszukują zbyt mocnego ucisku, np. za mocno zaciskają dłonie na przedmiotach, siadają na swoich dłoniach, za mocno dotykają drugiej osoby;

– wykonują czynności manualne niedbale, szybko lub za wolno.